 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 49 |
K'ël sĕ próa dĕ defënĕ degnamënter;
Vignůn per só confin orů rajona;
Ampezan', Chiadorins, Maròi sĕ strita
E scraia, scèc ëla gissa dĕ la vita.
Ůn e l'ater sĕ strita e sĕ blastëma;
Degůn' n'ó zèdĕ, důt' cant' sĕ desëna;
Ki dĕ Cortina nĕ conëš la tëma,
I Chiadorins somëia tavans kĕ şëna,
Va sů e jů ed ia e ca con gran blastemades,
Da l'oşanza taliana damanades.
Půchies è les paróles, mò plů důres,
K'è dai Maròi tĕ këla véra dites;
Zënza scraiamënt e gran béghes o fůres
Tëgni a la sůa, inscikĕ féž té pites,
Kĕ dĕ còi trés e fa "có có" nĕ lascia,
Dlon ciarpedan tĕ stran, ciomënt o dascia.
Ai Chiadorins vëgn manchia les blastëmes;
Důt' i sant' e les ósties invocades,
Oran stopé con té móda sůs tëmes,
Scomënci con odlades e sborlades,
Scèc féž datrai sůn sègra val mazóco,
Kĕ senzīr sciampa spó da vigni scóco.
I Maròi sta bī kīt', scèc nia nĕ fòssa,
Dai Chiadorins nó tëma n'ái nó pòra;
Sůn kël'érba stái boržada e důt ròssa
Ed aspèta, k'ël vëgn del rī laúr l'òra;
Paiè i òi, š'ëla vëgn a këles, del dí l'óra
E paré ki Lombért' důt' in malóra.
D'i Ampezan' l podestá, na vèra fůria,
Con n salt sĕ lével plëgn dĕ sën e rabia,
Bat a l'ombólt Marò dal chiè la ciůria,
Acompagnan sůa azion con "ca tĕ l'abbia!"
