Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/52


44

Kʼ ël ā odů sonan l bonbardon tra këla gënt
E conesciō tra i atri giatʼ l’ ůmeltè l manco.

N còlp sůrt l’ á descedé da këla ciornitè;
Ponů fóvel e sdraiè a mèz kël plan per téra;
Desparů fṓ l palaz, giatʼ e důt l comitè;
Tĕ só chiè sëntel n gran mé, kĕ tira e zéra.

Da lonč tocā sůa orëdla n bèl pič son lişīr
La chiampana ḗl, kĕ salodā adòra Maria;
A kël son sant devënta l Marò indṓ sinzīr,
Alza la mënt a Dī e a Maria e sen pëia spó indṓ ia.

A chiaşa růl in mal èster, důt pensirůs,
Mò dĕ vigni gran prigo sĕ sëntel franco;
Dʼ odëi só giat, só bon joblèrĕ, èl dër coriůs,
Mò desparů è da këla noet incá Banco.


XIII. Cristl da Rās.


Cristl da Rās sĕ tlamā zacan n gran strion;
Jů al Plan dĕ Marò fṓl da důt’ bëgn conesciů;
Iló stḗl e godṓ sůa abitazion
Da gënt vèdla gonót kirí, da jonʼ temů.

Pasé āl la scóla fòscia con onòr,
Fat la vižita in ůltima con distenzion
Olá kĕ sʼ alza şëgn l chiastèl dit Tòr,
Bëgn conesciů da nosta picera nazion.

Strionëč savṓl da fa dĕ vigni sórt,
Per këš fṓvel kiri da gënt e lonč e lérc,
Kʼ oróva avëi rejon impè del tórt;
Pró Cristl ciafā dĕ ta per solit bon albérc.