O i comanā a stracéad arlérc val gran ciůc frat,
‒ Pró la lëgna èl, důtʼ sá, chi l frat kĕ compëda ‒;
Pró coginè daidāl tizè o chi mosciodé,
Šĕ la fancèla ā sůra fůc žůfa o scarté.
Nóš půr salvan, l plů ria lʼ avel tan l bůr invér,
Can kĕ důt gī ad in fụm tĕ këles nevéres,
A tegni l tëmp dĕ Frara mës èster dĕ fér
Ki kĕ nʼ ó paiè sborades soënz masa chiéres.
Dĕ refůgio i servī spó stales e tablá,
Mò datrai fṓl tel tëmp masa dad incërá.
Gonót can kĕ l tëmp fóva dʼ invér plů kĕ mat
E kĕ l gonfedé, l frëit, l nevëi nʼ ā finada,
E l gran bůr vënt soflava tra mèz scèc rī giat,
Toróva chi nóš bon salvan nʼ atra strada,
Sfolava i gonf jů per ki cói důtʼ bī valis,
Revan jů a Rụn sů insom Colfòsc con gran fadis.
La patrona iló priavel del lascé scialdé;
Per ater a nĕ fa nia chi iló nĕ stével;
Scialdé kʼ ël sʼ ā, daidāl o sī pró frogoré
O pró i mitons; gonót tĕ mažon inch ével.
Del pič e gran bestiam dër bon ožoradů
E cër fëgn o cër stran bon fant e servidů.
Mò dī nĕ stēl per ater pró chiaşa e mažon;
Apëna kĕ l tëmp dḗ n pů sů sů per Frara,
Lasciā chi nóš salvan la fůrchia e palaton,
La stala e důt cant chièz kĕ va zënza para,
E sen piava sů vérs Crepácia e vérs l Gran Pré,
Da důt’ per só bon temperamënt dër laldé.
Dī sůn la mont dĕ Frara inscí a vivů l salvan,
Da pič, da gran amé e bëgn odů a vignʼ òra;
Mò na insciůda, can kʼ an odóva důt menan,
Kirīn dĕ ban nóš půr salvan tért e adòra;
