Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/29


21

 
Gostin solmënter déva cër odlades,
Kĕ desmostrā důt ater kĕ ligrëza,
Tért penti dĕ sůa bòchia masa lérgia:
Nia nĕ para plů l'èga, kĕ sĕ slérgia.

Scorënta noet chiamó èl per la largůra,
Sů per Sasongher, Boá e Crëp dĕ Crespëna,
Kĕ nůš bon' iágri lascia la planůra,
K'è longia e lérgia e bèl da dī terëna.
E tól con var leşīr vérs Boá la strada,
Dĕ pères, saš, barantli e róa flastrada.

Sůn Plan dĕ Sůra Saš cůrta fermada
Fégi důt' cant' t'a mèz a këles crëpes,
Nó per fa iló na picera palsada,
‒ Ëi ava bon flè, chi bëgn sanes les rëpes ‒
Mò dĕ sĕ desparti l' ái destinada
Per fa la chiacia plů grana e slargiada.

Gostin tól dĕ Mesdí la gran valada;
Só var è pëigher, pëigher plů kĕ zënza;
Da ciampa a dërta va gonót sůa odlada
Per spicolè val vèdla conescënza;
D'odëi spèrel sůa bèla salvergina
Sů insom na pala o sůra val levina.

I grif spizá da nu̥ mazel t'la dlacia
Con coragio e con fórza meşorada;
Ël nĕ skiva nó crëp, nó èga kĕ tacia,
Inch i saš nĕ, kĕ vëgn con gran şenada;
Iló, olá kĕ la dlacia è bèl manco ërta,
Sĕ frëmel tĕ na risa vérs la dërta.

Scèkĕ setů, kĕ palsa dṓ marëna
Da ria fadia, sů l'érba sdraiè morjèla,
Sbalza sů dĕ spavënt plëgn e dĕ pëna,
Mórt da vipra scognůda sòt rodèla: