An bala bólzer, pòlca bavarèža,
Inch maşůrca con pè peşóc e incómper,
La quadril ón balé a moda franzèža,
Mò troep pèşo s'astilen kĕ nó clómper;
I joblèri féž gran mé a les orëdles,
Můžiga sal dĕ fanes e dĕ sëdles.
Gostin, l iágher, sen va da iló k'an bala,
Con ël va gian la bèla balarina;
Nó jon, nó jona iló kël dí nĕ fala,
Vignůn kīr sů del bal la gran fogina,
Per ki laorant' iló adu̥m masa strënta
E, bëgn kĕ daérta, impó dal chialt lorënta.
Sů l'ara gròia, spinòşa bala Tina;
Ëla bala zevíl e con sveltëza,
Róda bèl e dobliëia sůa vita fina,
Leşīra scèc na plu̥ma, con ligrëza;
Sů oedli důt lominůš tradëš la flama,
K'è grana tĕ só cu̥r per kël k'ël'ama.
Tina, kĕ dĕ balé n'è mai contënta,
Damana n'ater bal, dit la "Forlana";
Per plů pérz şëgn devënta l'ara strënta,
K'an fégĕ al plů bèl pér lérc, důt' comana;
Ai joblèri damanen şëgn n'atra aria,
N'aria del důt salvara e straordinaria.
Gostin e Tina bala la Forlana
Con salt', con scrichiamënt' del důt salvari,
Róda e salta a manīra veneziana;
O, scèkĕ féž datrái i bī Carbonari,
Salti e sciampa e sĕ kīr indṓ e s'abina,
Sĕ pëia e sĕ lascia spó, kĕ nia nĕ fina.
Scèc tlaparëč dĕ bīsces sůn pastůra,
Ad aldi n chian ladran, ten còlp s'abina
