 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
Al cůlt dĕ Dī e dĕ si òma bëgn despósta;
Skivè skivel la gënt chi da la cóta
E këla kʼ è dĕ la medèma pósta.
Inscí l dī dṓ bèl da doman dĕ bóta
‒ Lʼ alba spontan odóven chiamó apëna ‒
Scomëncel l laúr, šĕ bëgn kĕ nia nĕ mëna.
Sorëdl důt lominůs e důt belëza
Gniva dai crëp bī cụci e sʼ arbasava,
Dai crëp dĕ gran maestè e dĕ gran altëza;
A vita noeva e bèla rʼsoscitava
La natůra con důta sůa granëza,
Vestiva mil corůš e sĕ rʼnovava
Sòt la man del Creator miracolòşa,
Sòt sůa bonté trés misericordiòşa.
I mérli, i fincʼ, catòrz con ůž gentiles
Menava al Şiòr del cīl e dĕ la téra,
Ůn plů kĕ lʼ ater, sůs chianties zeviles;
Důtʼ sĕ porvā tĕ këla bèla véra;
Dʼ i lérež vërtʼ les pizes bèl sotiles,
I pëč, i cīrz, kĕ la gran mont aféra,
In gran onòr e lódʼ dĕ Dī cignava
E sůa maestè con ůmeltè adorava.
Silvèster zënza cụr per la potënza
Dĕ kël bel Dī con gran şèlo laorava,
E vérč per důta gran magnifizënza
Dĕ la natůra dlonc bèla straciava,
Per sofoiè i rī rimorši dĕ cosciënza,
Tĕ sů linzòs da fëgn pač e restlava;
Důt fṓ stortè e důt da it, la sëra gnůda,
Chi ingignada la pëna da ël orůda.
Sů n cól senté, sů oedli contëntʼ ogeóvel
Da vigni pért, despèt důt per la Santa,
