Pagina:Rivista italiana di numismatica 1895.djvu/23


topografia e numismatica dell’antica imera 21

132. — Br., mill. 14.

D/ — Testa muliebre velata, a destra; circolo di puntini.
R/ — ΘΕΡ•ΜΙΤΑΝ. Capretta riposante a s.; circ. di puntini.
Grammi 2,30, Imli. Bi.; M. Br. (la leggenda è ΘΕΡΜ-ΤΑΝ).

Tav. I, n. II.


I tipi di queste monete sarebbero addirittura inesplicabili, se non fosse rimasta una validissima testimonianza di Cicerone che ce li chiarisce mirabilmente. In una delle sue Verrine, pigliando argomento per rivolgere una lode a Scipione Africano minore e contrapporre la nobiltà dell’animo di questo alla ferocia di Verre, dice: " Scipio, qui hoc dignum populo romano arbitraretur, bello confecto, socios sua per nostram victoriam recuperare, Siculis omnibus Carthagine capta, quac potuit, restituenda curavit, Himera deleta, quos cives belli calamitas reliquos fecerat, ii sese Thermis collocarant in eiusdem agri finibus, neque longe ab oppido antiquo. Hi se patrum fortunam ac dignitatem recuperare arbitrabantur, quum illa maiorum ornamenta in eorum oppido collocabantur. Erant signa ex aere complura: in his mira pulchritudine ipsa Himera in muliebrem figuram habitumque formata, ex oppidi nomine et fluminis. Erat etiam Stesichori poetae statua senilis, incurva cum libro, summo, ut putant, artificio facta ab eo, qui fuit Himerae; sed et est et fuit tota Graecia summo propter ingenium honore et nomine..... Etiam, quod pene praeterii, capella quaedam est, ea quidem mire ut etiam, nos, qui rudes harum rerum sumus, intelligere possimus, scite facta et venuste „ 1.

Ed ora diventa facile interpretare questi tipi, giacchè nella donna turrita, stante in piedi, dei nn. 129

  1. Cic., Verr., II, 35.