 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| — 93 — |
Quan qu' d'altòn jů d'i lëgns la fȯia tòma
Dal vënt leşír inşaolá portáda,
La òta orèssi èster na fȯia tomáda
Ed èster portada olá qu' víva è la òma.
4.
"Dórmes chamó? Láva, descë́det' na òta;
Zënza menâs inche scĕ t' dormī́s la bòcha,
Tó dormí bëgn gonót è scèque orazion,
Mo quë́sta së́ra tĕ minèssen sánta,
Tů slèf nĕ s' mu̥ nët nia, tó flè nĕ së́nten.
Plů quĕ zënza lásces jů l chè, perchí mò?
Chi mai t'ons fat quĕ plů nĕ n'ós nes fa áicia?
Vé, la lu̥m, l fůc, la fláma prë́š s' destúda,
Dá snèl respósta o l fůc quĕ fúma sciáldi,
Nòs, la lu̥m geon důt' a fení la víta!
Mórt' n's ciafarás spó pro la lu̥m d'stodáda;
Chi dirás mai quan quĕ t'sërás d'scedáda?
Les lamentazions spó dĕ té n'aldions plů,
Tů nascë́nt'; sciáldi dī tigní nes më́ses,
Scĕ resorís t'nes ós odëi tĕ tů brace.
Les mans dánes donca e t' les nóstes cháldes
Mët'les; na chántia dër, na bèla, chánta,
Val nes dirás d'quī qu' a chavál dlonc gíva
Per vadagnè dĕ bèles rīs vitóries,
A bèles sciòres fant' devotíssimi.
Dínes dô spó da quī qu' l malan áiĕ të́ma,
Chi érémíta a odú Lúçifer tel'ária,
Chi bèl diamant sdlomína trés sůl front d' l ré
D'i spírti salvári; spó sc' l diáo t' só régno
Sĕ të́me e múcia plů da šálmi o lánces.
Odëi la bíbia sc' nó fánes con důtes
Les sántes bèles, l cīl indoré coi sant',
- ) — ego — non — sapio — ubi — illac.
2 ) Choix de poéies, p. E. Burlin, Berlin 1870, p. 276.
