 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| — 84 — |
Mo scĕ dĕ gni n bon strion tů t'en desdiges
E t'os plů gian inscí stracé la vita,
Tĕ mësi di, quĕ malamënt deçiges
A pérd' da queš momënt 'nca la bèla ita,
Davia quĕ dlonc, tůt fora sol les dlišes,
Perseguitè saras da nos a strita
E tribolè dĕ vigni vérs e moda,
Inquina qu' důt to avëi in ůltim va in broda.
Dlonc e trés sentiras nosta potënza,
Tĕ důt' tů afari e důtes les façëndes
Contra sarons a ti con gran violënza
Con důtes quëles forzes qu' on tremëndes,
Forzes quĕ no scèqu' atres dà indolgiënza
Mo qu' fége impó mervȯies granes, stupëndes;
Dĕ ban faras azions bones e santes,
Crëiĕ pos a mi: dĕ ban con nos la impiantes."
A quëš dà noš viadů quësta resposta:
"Mia bèla stria, dĕ perdiquĕ şëgn lascia!
Tůs paroles růva a la falza posta,
Bëgn quĕ gran chacolona sīs dĕ Faša;
Os strīs quiló abinades tegní a la osta
Podès per mé, mo mé degůn' n'infascia,
'Chi les strīs nĕ; la libertè m'oi godĕ
Sot vigni aspèt; tandī qu' i'a vita e rodĕ.
N consëi ves jonti a důtes, mo a les bèles
Plů qu' a les bůrtes: Sta vita lascèdĕ!
Del malan dī asá sès stades fancèles;
Dĕ fa val bones operes charèdĕ
Per oš bëgn ed ůtl, půres matarèles!
Qu' èster stria gran matada sī, credèdĕ!
Ůš at' da mat' quël bůr linfér s destina,
Olá qu' tormënt e pënes mai nĕ fina."
