Con důta šérietè; vignůn orova
Fa mī quĕ so compagn pro quëla ridda;
Da olá spo quĕ quī sonadůs revèssa
E quī qu' ëi fossa, qui mai di l podèssa?
L tambůr batô quël qu' ê tra d'ëi in granëza
L plů alt, al plů pice stê bëgn la trombëta,
Quël dal bombardon fô l pru̥m dĕ grosëza,
Quël dal cor n'â a soné pa ma na vëta,
La quitara sonâ l second d'altëza,
Forní cër l corp bèl liz dĕ na gran vëta;
Bon organista fô quël quĕ soflava
T'i orghi, scebëgn qu' ël fossa důt in sbava.
Quĕ quël dal fláut la vista èssa n pů cůrta,
Fôl evidënt iló pro quëla fèsta;
La giata da la piva ê la plů bůrta
Tra důta quëla compagnia forèsta;
Da sòz fége quël dal sbèbl; půr' giat quĕ l'ůrta!
Prëš sëntel l sbèbl jů per sůa půra tèsta;
Dĕ důt' l miů sonadů ê quël da la zitra,
Ad aldí quël èl vigni stria quĕ zitra.
L plů brao quël da la vidora parèssa,
Les grifes sérv' d'arquët; 'chi capobanda
Èl, sa da důt' i giat', 'chi sc'ëi n'orèssa,
Sĕ fa respeté ed inche da vigni landa,
Quĕ pro l bal la cadënza n'oservèssa;
Půc vé quël dal mandolin, sů na banda
Pél qu' ël sgrafedëiĕ; mo l tlarinetista
Podès tĕ so ért la vënge con vigni artista.
