Mo troep chamó da batʼ arás denan quʼ revè iló
Pro dʼ ëla ed ůtʼl tʼ sërá per èster vinçitòr quëš ‒
Nʼ anèl, metů tel dëit quĕ tʼ lʼ áies ès invišibl; l ró
Quiló daorí tĕ dà da bëie e mangiè segů prëš.
La lancia sī na dʼ fèša contra vígni bůr báo.
La stráda quʼ tʼ as da fa tʼ insëgnará tůa ocèla;
Va zënza të́ma olá quʼ l destin tĕ menará, l báo
Nʼ as bría dʼ temë́i, scequé nĕ tʼ pól, ël nʼ a dʼ la orèla.”
Diolan bëgn fórt quʼ iʼ â dit a mi bon vèdl, vérs chasa
Bèl plan mʼ en vai, stodian co mai quʼ iʼ mʼ sèssa piè a man
Per èster vinçitòr dʼ tan alta imprèša, mása
Sfadiòsa a quëla gënt quʼ notrë́sce só córp con blòt pan.
In òrdin më́ti důt a chasa – l laů́r nʼ dorâ dī ‒
Lʼ odòndra tlámi spó, damánĕ ad ë́la l momë́nt
Dʼ sʼ en gi dĕ mèz: “Iů pënsʼ dʼ mʼ en gi pernan1 quʼ ël vëgnʼ di”
Respògnʼ la; “fórsci dʼ gni comé tʼ èl gnůt in tůa mënt?”
“Sīs pů tan bona” dígi” e láscʼ mĕ gni con tè; dant
Gërás e mʼ mostrarás la stráda quʼ iʼ a da tò; dô
Gnërái col sòft del vënt; iʼ vadʼ dĕ bòta tan quʼ n sant
Scebë́gn quʼ iʼ nʼ áie degů́nes áres, nʼ damané có?”
Apë́na lʼ álba odôn quʼ lʼ odòndra e iů lasciân l lèt,
Comiè torôn da důt quʼ ân gian e tóš sůn stráda
Nʼ s metòns; “chi chi” mia guída chánta ‒ ël nʼ éva plů noet ‒,
Sʼ en jóra e crëie quël tan quʼ iʼ a dit na sòl matáda.
Iů prëš inscíquʼ la òlp, vestí quʼ iʼ mʼ â i stivá, pë́ie
Tel ciòl da mèz e l tirʼ bëgn fórt, mʼ en vadʼ dan fóra
Fagean in dë́rta direzion n bèl iadʼ, mĕ ralʼ grë́ie
Sůn n crëp ad aspeté lʼ odòndra quʼ pé in malóra.
- ↑ =ubi primum (per-in-ante)
