 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
— 121 —
Martyris Ecclesiam ita dirutam inveniens, magna devotione ipse ligna paravit calcem coxit, et propriis inanibus pront potuit egenus, et advena redificavit; spatiosum antiqui templi situm restrinxif, et ne medioerem Ecclesiam reduxit, vetusta forma, et magnifica constructione mutata.
§ 66. Ex qua templi ruina et forma mutatione factum est, ut locus
in quo capite sacro pars corporis saneti Martyris reposita fuerut, factus
sit omnino ignotus, et licet osservatur adesse, ubi sit ignoratur, Deo sic
permittentc: et quamvis vulgo dicatur reperiri sub pavimento in spatio
inter posteriorem partem altaris, et parietein, ubi lapis adest eroctus
in siguum, et licet popnli devotio hoc confirmet, vox tamen incerta est.
§ 67. Particula altera sacri corporis Sairianum aliata, ibiqoe recondita, Satriana rivi tate diruta (“) ad oppidum Titi delata est, et in matrici Ecclesia ipsi sancto Martyri Laverio dicata cum debita veneratione
reposi ta, largiente Deo ob Sancti merita plurima beneficia populo.
§ 68. Veruntamen truditiono habetur, quod quidam dum dormirot,
saspe sibi videro visus est magnum thesauruin sub altari sancii Laverii
reconditum; cumque nocte quadam Ecclesiam ingressi», domonstratum
locum effodisset, arculnm inveuit, et credens in ea esse aurum,
foras egrcssus aperuit, et in ea caput reperii sancti Martyris, et indigne
ferens caput pro thesauro invenisse, illud crinibus apprehensum
sacrilegus allisit columna marmoreie, quae uti sancti Martyris passionis
instrumentum, quippo cui alligatila ipso Sanctus in foro Grumcntino,
semel atque iterimi fucrat flagellatus ante fores roparatm Ecclesia
ad populi devotionem asservotur, haec quasi liquida materia ccssit, et
Mimmi capitis Sancti vestigium recepii, ot servai impression.
§ 69. Stupidus ¡Ile uequam caput projocit in viam, et tcrritus aufugit;
et diluculo 8uperveniens Agaso, cujus noe noiucn refertur, nee put ria
qui mulum ducebat claudum et macilcutura, voi potius trnhebat, vix
pedes et crura moventem, et cerneus sacrum caput, velut receus obtruucatum,
suavissimum efflons odorem, rem admirans, interna devotione
motus, illud accepit, Et cura eo mulum onerasset, ilio sens iena sacrai»
snreinam, sanua jam factus, ita velocitor empit ambulare ut alas habere,
et avium moro volare videretur, et sic ad patriam usque perrexit (**)
§ 70. Vestigium capitis columnae impressum oculis cernitur (**) et
a fidelibus devote venerator.
§ 71. Et capitis sacri translatio pro certa nou habotur (“), cum
adhuc locus translationis non referatur, immo in eadem Ecclesia ereditar
cum corporis parte remansisse; ad cujus vencratiouem confluunl
fittele» cum magna devotione, et intercedente glorioso Christi alhleta
petitionum suarum salutarem oonsequentur effectum. (*“) Deo semper
honor et gloria. Amen.
§ 72. Ego Robertus de Romana Diaconus scripsi, anno Domini 1162.(‘7)
