Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/211

26
Lê passò re colonne, e coraggioso
O l'abbordò quest'ægue a veire, e a remme
Ma benchè o foisse Marinâ famoso,
Sto gran Mà ro sciorbì lì tut'assemme:
Così quell'ommo tanto aççimentoso
O restò lì con re sœu sante flemme.
Se poi borrasca ghe buttò quarcun,
No ciù uscîne, o negâghe foì tutt'un.

27
Si che de questo çe no saveì ninte
Voî no saveì che gh'en Isore, e Regni.
Ni son za carte de presepio finte
Ma vere, ma abitæ: lœughi ben degni:
Re vostre terre se pœun dâ per vinte
Che là ro Sô feconda fin ri legni:
Replica Ubaldo: e drento chi ghe vedde?
Dì che lezze se ten, cose se credde?

28
A torna a dîghe lê: Diverse bande
Han diversi vestî, parlæ, costummi:
Atri adoran re bestie, átri ra grande
Nostra moære: Dro Sô, dre stelle i lummi
Atri inchiñan: tent'âtri comme giande
Se mangian ri figgiœu fæti in pestummi.
In somma quanti g'hen de çà da Carpe
Son da fâ dro sò cœurio tante scarpe.

29
Dunque, ghe dixe Ubaldo, o l'ha vosciûo
Vegnî in terra d'in çe ro Redentô
Per sarvâne, e o vorrà lasciâ a ro scûo
Tanta parte dro Mondo ro Creató?
Eh no, ghe dixe quella, anzi è segûo
Che ghe sarà levaoù poi quest'errô:
Portæ sì ghe saran ra fede, e ri arte,
E ro traffego aværto in queste parte.

30
Ni scrîto, ni colonne, o lontanansa
No stimmeran poi ciù ri marinæ;
Anzi lô faran fede, e asseguransa
Fra voî de tanti Regni, e tanti moæ.
Sì: ra NAVE VITTORIA questa lança
A rompirà passando in ste contræ,
E comme da ro Sô per riondo, e riondo
A saverà girâ tutto ro Mondo.

31
Un de testa, e de cœu vero ZENEIZE
Se metterà ro primmo a sto çimento,
Ni sûô, ni perigo, ni conteize
D'arie diverse, o sferradoî de vento
A st'ommo fæto apposta per st'impreise
Ghe metteran ro minimo spavento.
Lê sciortirà da tutto, e per sò groria
Zena averà de ciù sta gran memoria.

32
Ah Corombo, Corombo! ti ti ê quello,
A chi deve toccá sta bella sciorte:
Ti svœureræ per chì comm'un’ôxello:
Te laoderà ra famma in vitta, e in morte;
A ti te toccherà sto bell'anello,
D'Ercole, e Bacco ti arviræ re porte.
Dirà ro tempo sempre andando apprœuvo:
Corombo ha azonto a un mõdo un mondo nœuvo.