Pagina:Porta - Poesie milanesi.djvu/349



Te faran de ciel limped, de so
I vertú de FranzescK, de Luvisa,
Te faran de difesa e de scesa
Gratitudena, e amor di resgio,
Finalment te faran de rosada
Sta granada1,
E sti gott de glo glo.

Svint2, 8u, alegher! coi tazz in di man
Femm evviva al patron de Milan!
Tucc unii in d’ona sola fameja
Gent de toga, de spada, e livreja,
Gent de cappa, de gippa e de penna,
Venezian, Busecconi, Todesch,
Bevemm tucc, su sbragemm — su cantemm
Fin che cascia3 |a spina e la lenna,
Viva, viva la cá de Lorenna!
Viva, viva, evvivazza Franzesch!
Ch’el ne possa dura sto resgio
Fin che al mond ghe sará de glo glo.

Trinche vain, trinche vain, femm baldoria,
Che l’è quest el temp giust de scialalla,
R E onoremm tucc i ann la memoria
n De sto dí col glo glo, con la balla4,


NOTE.

1) mezz e zain: mezzette e piccoli boccali.

2) peston: bottiglioni.

3) turba: sifone.

4) Perdi: rinomato vinajo giá ricordato nel brinditi precedente.

5) Karpamm: stracciarmi.

6) tgarbellamm: spellarmi la gola.

7) brocca: ramo.

8) nizz: chiasso.

9) sparad: spacconate.

  1. granada: il color granato del vino. (Nota transclusa da pagina 351)
  2. Svint: barbarismo dal tedesco, gcschwind, avv. presto! voce ora disusata. (Nota transclusa da pagina 351)
  3. fin che cascia: fin che getta vino la spina. (Nota transclusa da pagina 351)
  4. balla: ubbríacatura. (Nota transclusa da pagina 351)