Pagina:Porta - Poesie milanesi.djvu/264


E lí, intrattant che i donn me rebuttaven
De tutt i part per tiramm dent in cá,
E che mi saldo lá
Me stinava de pu, con pu bajaven,
Torna indree quell canaja,
Ch’el me yen, col muson fin sul muson,
A domandamm reson
De quell rebuttament, de quella guaja.

E pceú infin, desmostrand se l’èva lí
De vessegh per parla al sargent maggior,
E d’avenn nanch mi e lor
Per el boeucc de la cassa del tarli1,
El te me dá del mona2,
Del can, del marmotton, de l’impiccaa.
Del pilatt3 inciodaa,
E via el va, sbrofiand ch’el par che trona.

I donn allora, ch’han capii el latin,
Dighi nagott che plajt4, che trebuleri!
M’han ditt giò vetuperi
De fa corr in su l’uss tucc i vesin,
E s’hin scoldaa talment

Ch’hoo vuu paria, denanz cavann costruii5,
Che lor.... pascenza tutt.
Ma in l’onor dininguarda a strusagh dent.

Insci, con tutt el me sta de sguajton6,
E con tutt el defá de avej squajaa7,
Sont restaa lí sgognaa,
Pien de vergogna, e lócch come on tappon;
E tutt quell me sussor
L’è fornii anch lu compagn de l’olter guaj.
Anzi cont el pregaj
A dí nagotta al sur sargent maggior.

  1. tarli : voce gergale per indicare il buco della corno Ja, dalla ciambella di traliccio che lo copre; per dire: tenere in nessun conto. (Nota transclusa da pagina 269)
  2. mona: scimmia calva. (Nota transclusa da pagina 269)
  3. (Nota transclusa da pagina 269)
  4. plajt: piato. (Nota transclusa da pagina 269)
  5. hoo vuu paría, ecc. : ho avuto difiicoltá a UKire dal guaio. (Nota transclusa da pagina 269)
  6. sguajlon: chi sta in agguato. (Nota transclusa da pagina 269)
  7. tquajaa: sorpresi. (Nota transclusa da pagina 269)