Pagina:Poliziano - Le Selve, 1902.djvu/112

96 le selve

Esibisce ogni autore i frutti primi,
Perché non io questa virtú de’ carmi
O quel tanto che un dí l’alma, per sorte,
D’eletto concepía, ciò che la mente
Di peregrino ad intuir levossi15
E la possente lingua, se può gloria
D’alcun suono menar, tutto ad onore
Perch’io non volgerò del grande Omero;
Alle cui scaturigini perenni
La intera moltitudine de’ vati20
Arcano spirto animatore attinge?
Come alto il ferro eraclia pietra leva2
E d’anelli metallici una lunga
Catena implica di lontano, e in tutti
La virtú sua misterïosa induce;25
Sol ha da Omero il primitivo impulso
De’ poeti cosí l’estro divino.
Alle mense di Giove egli giacendo,




Primitias et quisque sui fert muneris auctor;
Cur ego non vocem hanc, aut si quid spiritus olim
Concipit egregium, si quid mens ardua conscit
Rarum insigne sibi, si quo se murmure jactat10
Lingua potens, cur non totum in praeconia solvam
Maeonidae magni, cujus de gurgite vivo
Combibit arcanos vatum omnis turba furores?
Utque laboriferi ferrum lapis Herculis alte
Erigit, et longos chalybum procul implicai orbes15
Vimque suam aspirat cunctis; ita prorsus ab uno
Impetus ille sacer vatum dependet Homero.
Ille Jovis mensae accumbens, dat pocula nobis