Pagina:Poesie siciliane.pdf/233

439 d. chisciotti e sanciu panza 440

58
     Basta, dissi l’Eroi, cunta fidili
La storia di li toi tristi avventuri,
E pri quali artifiziu suttili
Ti suttrasti da mia l’incantaturi?
Dirrò, ripigghia Sanciu, a lu miu stili
Mi currinu dappressu li sciaguri;
Lu pani, chi manciai ’ntra la furesta,
Sácusu quannu fu, mi fici pesta.
59
     Mentri distrattu appressu vi vinia,
Mi mancau lu tirrenu ’ntra li pedi;
Mi trovu dintra un puzzu sforasia,
Unn’anchi un pocu d’acqua cci risedi:
Chianciu la svinturata sorti mia,
Chi nun trovu l’ajuti, chi richiedi,
E chi pri la scuscisa, e pri la zanca
Ogni spiranza a nesciri mi manca.
60
     Doppu chi guardu ’mmatula la luci,
Abbassu l’occhi versu di ddi ’gnuni,
E cci viju un crafocchiu, ch’introduci
A ’na ciacca, e sta ciacca ’ntra un gruttuni;
Mi mettu a strascinari duci duci
La coscia quasi sempri a brancicuni;
E mi cci ficcu cu tali mastria,
Chi un surci, o ’na lucerta stintiria.
61
    Mentri ’ntra ddi puzzangari, e sdirrupi
Scurru a tantuni comu megghiu pazzu,
Sentu ’ntesta un ciatuni, e ’tra ddi rupi
’Na specii di suspiru, e peditozzu;
Aimè! già vinni l’ura! eccu li lupi!
Già si lassanu jiri pri lu cozzu;
Mi ’ncunigghiu a ’na ’gnuni, tuttu attentu,
E mi pari di sentiri un lamentu.
62
     Conusciu chi la vuci è di picciotta;
E gridu: cca cc’è fimmini! cu’ è ddocu?
A sti paroli un strillu cu ’na botta
Sentu un pocu distanti lu miu locu;
E viju ’nterra comu ’na ricotta,
’Na ninfa di vint’anni, o pressu a pocu;
Ma cu tutta sta bella cumpagnia
Jeu mi scantava d’idda, idda di mia.
63
     Finalmenti già stancu di trimari,
Mi sforzu, e dicu: o figghia di la rocca,
Si sì fimmina vera, comu pari,
Jeu sugnu un omu, chi si vidi e tocca;
Stà sicura di mia, nè ti scantari;
Chi si tu pri accidenti oggi sì locca,
Jeu, senza avirci misu nuddu peccu,
Puru mi trovu tri parti di sceccu.
64
     Comu! l’Eroi interrumi, cunta arreri?
Sta donna unn’è? nun mi nni ái dittu nenti!
E quali sunnu l’incantismi veri,
Si nun sù chisti veri ’ncantamenti?
Luntanu perdu a tia tri jorna arreri;
Ora ’ntra stu gruttuni sì presenti!
Benchì profunna, abitata è sta grutta!
E comu campa ’na donna cca sutta?
65
     Adaciu, ca ’un sù saccu, ora rispunnu
A tuttu quantu vui mi ricircati,
Dissi Sanciu, ed in primis ’ntra stu funnu
Si chianci è veru comu li dannati,
Ma si campa, si taffii cci nni sunnu,
Chi a lu scuru la vucca la ’nzirtati;
La sorti fu chi aveva a dda caduta
’Na vertula di pani pruviduta.
66
     E comu chi ogni pena in pani torna,
Nè cu la ventri si pigghia vinditta,
E dijunatu avevamu cchiù jorna:
Saccu vacanti ’un pò stari a l’addritta:
Nni misimu a manciari; e mi frastorna
’Ntra lu megghiu sta specia ’mmaliditta:
Si nun nni veni nuddu a liberari,
Campu tantu, quantu áju di manciari.
67
     Chista mi scurza la pruvisioni,
Dunca li jorna mei si stà manciannu;
È caritati, è veru, si supponi,
Ma ’un divi essiri poi cu lu miu dannu;
Lu patruni ’ntra l’autri cosi boni
Diceva sempri, e jeva predicannu:
Chi la natura a tutti quanti avvisa,
Chi lu jippuni è doppu la cammisa.
68
     Chi diavulu scacci! mi ái siccatu,
Smenni li mei sentenzi, e sì prolissu,
Gridau l’Eroi; e in se riconcentratu:
Lu sonnu s’avvirau, dici a se stissu,
Eccu la donna, chi m’á coronatu...
Ma dimmi, Sanciu caru, ’un era chissu
Un gran bellu saluni riccu e raru,
Chi straluceva comu jornu chiaru?
69
     E la vidisti ’mmenzu dda valanza,
D’unni pinnía ’na spata, e ’na curuna?
La spata è mia, la donna è la Custanza,
Chi mi la cinci allatu, e m’incuruna;
Vidisti ddu giganti di gran panza,
Chi di tia nni faceva tri vuccuna?
Oh gran belli avventuri! oh fortunatu
Sanciu, a granni avventuri riservatu!
70
     Unni? cca? chi saluni? dici Sanciu,
Ah signuri, viditi ca sparrati;
Chi jornu chiaru? vui pigghiati a scanciu;
Lu scuru cca si fedda, chi scacciati?
Valanza! chi valanza? oh chistu è granciu!
Chi spata? chi curuna? chi ’nfasciati?
’Ntra st’oscuri crafocchi ’un cci viditi,
Chi buffazzi, culovrii e taddariti.
71
     L’áju giratu tutti a grancinuni
Cchiù di tri migghia; e jia sempri passannu
Da grutti in grutti, da crafocchi a ’gnuni,
Parti ’mmistennu, e parti truppicannu;
Ju avanti chi jittava suspiruni;
Idda appressu vinía trivuliannu;
Víttimu in autu poi certa spiragghia;
Ma cu’ putía acchianari dda muragghia?