Pagina:Pitrè - Canti popolari siciliani I, 1891.djvu/318

292 CANTI POPOLARI

Tu vai dicennu ca si’ calamita:
Io nun ti vogghiu cchiù, cà si ’nzunzata1.
Va lèvati di ’mmenzu, taddarita2,
Vattinni a la gnunidda3 d’ 'a tò casa! (Palermo).

*

284. Marìtati, marìtati a cui ha’ ’mpegnu,
Nemmenu mi nni veni gilusia;
Tu chi si’ filla di gualchi bongiornu (?),
puramenti di bona jinía?4
Ti pistu, ti scarpisu, e ti scarcagnu,
Comu ’na petra di ’mmenzu la via;
Pri sorti si mi ’mpinci5 a lu carcagnu,
La scarpa jettu pri ’un vidiri a tia (Alimena).

*

285. Quannu nascisti tu gintilidonna,
T’avissi fattu tòssicu la minna!
Ca a tò maritu cci ha’ fattu li corna,
E ogni cornu cchiù granni di ’na ’ntinna.
Quannu ti metti ssu mussiddu a brogna6
Si’ comu jimintazza senza grigna7.

  1. ’Nzunzata, lorda, insafardata.
  2. Taddarita, pipistrello.
  3. Gnunidda, dim. di gnuni, cantuccio.
  4. Jinia, genia, prosapia.
  5. Se per caso mi ti attacchi.
  6. Mussiddu a brogna, letteralmente: musino a buccino; fig. broncio, grugnolo.
  7. Jimintazza, pegg. di jimenta, giumenta. Grigna, crine. La donna qui è una cavalla sfrenata.