Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
GELOSIA, CORRUCCI, RICONCILIAZIONE | 279 |
*
249. Nenti a stu munnu, bella, si pò fari,
Cà tutti cosi si viennu a sapiri;
Quannu la cosa cchiù cilata pari,
Tannu si lassa di tutti vidiri.
lia sàcciu unn’è ca siti a cuntrastari1
Macari l’uri unn’è chi aviti a jiri;
lia mi cunsuolu: sicutati a fari,
Cà pri ’na donna nun si pò muriri.
(Casteltermini).
*
250. ’Nta un jardinu d’amuri tu cc’entrasti2,
Tutti li cosi onesti li vidisti;
Li zàgari e li ciuri li ciarasti,
Cògghiri li vulivi e ti pintisti;
A un arvulu di parma t’abbrazzasti,
Nun sàcciu chi pacenzia cci avisti;
Avisti meli ’mmucca e ’un l’agustasti,
E comu di la pena ’un ni muristi?3. (Palermo).
- ↑ Cioè: io so dove avete il capo, a chi pensate, per chi sono le vostre agitazioni d’animo.
- ↑ Entrari, per tràsiri non è della parlata palermitana.
- ↑ Ecco una variante di Alimena:
’Nta ’na scala d’amuri tu acchianasti,
Comu la gran pacenzia cci avisti!
A un zuccu di parma t’abbrazzasti,
Comu ddi mali modi tu cci avistiǃ
Li rosi culuriti tu tuccasti,
Cu l’occhi li muvisti e ’un li cuglisti;
Quannu di dda gran casa tu turnasti,
Comu di la gran pena ’un ni muristi!
Ora ca junti semu a li burraschi
Tu falla comu vôi, ca ti pirdisti.