Pagina:Pitrè - Canti popolari siciliani I, 1891.djvu/289


DICHIARAZIONE, PROMESSA, COSTANZA 263

Lu mio nomu nun stari a palisari,
Cu’ ti spija di mia, mali cci hâ’ diri;
Jastìmi1 notti e jornu m’hâ’ a mannari,
Jastìmi forti ca puozza muriri;
L’agghienti chi ti sienti jastimari,
Bella, nn’amamu e nuddu si lu criri2. (Noto).

*

211. Arsira cci passai di Busacchinu,
Addimannavi a viviri3 a un viddanu;
La criatedda4 mi scinnia lu vinu,
La patrunedda5 cu lu gottu ’mmanu.
Idda spijau s’era citatinu:
— ’Gnirnò, signura, su’ Palermitanu.
— Ora vi nni scinniti a lu matinu,
Cà mè papà nun cc’è, cà è luntanu. (Palermo).

*

212. Stu novu amicu tò nun sapi nenti,
Nun sapi ch’haju statu lu tò amanti;
Si ti mariti, statti allegramenti,
Cà sempri ti sarò fidu e custanti.
Pir ora manciremu occurtamenti,
Saremu accorti cchiù d’ora ’nn’avanti:

  1. Jastìma, della pronunzia notigiana; gastima nel dialetto: maledizione, imprecazione.
  2. La gente che mi sente maledire non crede, o bella, che noi ci amiamo.
  3. Domandai da bere.
  4. Criatedda, dim. di criata, fante.
  5. Patrunedda, padroncina.