Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
Intra i libre, in ea un fodra de carton gros, co ra costa e i beche de
carta bergamina. L ea un Trattato di aritmetica. Ve lascio ve fegura
ce che sara sta scrito inze!
Un dei borsoi l a tolesc su l libro, l a smira ra testa de Pinochio e l a
tira con duta ra forza che l aea inze i braze ma, inveze de brinca 1
buratin, l a ciapa sun testa un de chi outre, che l e deenta alolo
bianco come l muro e l e ’su solo adora a di:
- Mare mea, diame... moro!...
E l e toma ’so sul lido, come un lea.
A vede el so amigo morto, chi outre pize i s a spasema dassen e i e
scanpade via in prescia: de la de poco no s i vedea ormai pi.
Pinochio l e resta la e, anche se l ea pi morto che vivo par ra
spasemada e ra pascion, l e coresc a inbianda na peza inze r aga e l i
a bagna el son al so amigo.
L ea despera, el bregaraa come na feda, el lo ciamaa par gnon e 1
dijea:
- Jenio! Por Jenio! Daerse i oce, vardeme!... Parce no me
respondesto? No son mia sta io, sasto, a te fei mal! Credeme, no son
sta io! Daerse i oce, Jenio... Se t i tienes sarade, te me fesc mori anche
me dal despiazer... Signor! Cemodo torne a ciasa? Con ce corajo ebe
da ’si da me mare, che r e cosci na bona? Ce me suzedaralo? Agno
ebe da scanpa?... Agno ebe da me sconde? Oh! l ea meo, mile otes
meo ’si a scora! Parce i ebe da abado ai amighe, che i e stade ra me
danazion?.. Me l aea dito anche l maestro!... anche me mare ra m
aea dito: "Tendi a ci che fesc malagrazies!" Ma son un teston... un
testastei... lascio che dute dighe ra soa, e po fejo senpre chel che voi!
E me tocia paga... Cosci, da canche son nasciu, no in ei mai abu una
de bona. Signor! Agno ’siarei mai a feni, agno ’siarei a feni, agno
’siarei a feni?...
93
93 |