Pagina:Pinochio.djvu/92

Pinochio, anche se l ea solo, el se defendea polito. Con chi pes de len duro che l aea, el spedazaa cosci de bon sao da tieni senpre indalonse i so nemighe. Agnoche ruaa i so pes, restaa senpre calche bela borgna.
Alora i pize, stizade de no esse propio boi de ae ra venta con chel pupo de len, i a pensa de dora ra bales; i daerto ra sacocia e i a scomenza a i tira Sillabari, Grammatiche, i Giannettini, i Minuzzoli, i Racconti de Thouar, el Pulcino de ra Baccini e outre libre da scora: solo che l buratin, sbelto come na sita, el ’sia senpre adora a se schia e cosci i libre i passaa via par sora ra testa e i tomaa dute inze r aga.
Pensave i pesc! I cardea che i libre i fosse boi da magna e i soutaa finamai fora de r aga par i ciapa, ma dapo de ae taza calche pajina e calche costa, i sbutaa alolo fora duto e i fejea un mus che someaa che i voresse di: "Chesto ca no n e un magna par nos: son usade a piate tropo pi boi!"
Intanto i borsoi i se pugnaa, senpre pi cagnis, fin che un gran Cianochel, che l ea vienu fora de r aga e pian pian l ea rua fin sul lido, l a craia co na ojata che l someaa sfardi:
- Fenira mo, tanbure che no se outro! Par solito sta gueres intra de pize es va senpre a feni malamente. P6 senpre capita calche desgrazia!...
Por Cianochel! Conpain de parla coi mure. Chel canipa de Pinochio el s a volta a l varda e co na zefa da catio l i a dito:
- Taje, Cianochel de ra malorsega! Fosc l e meo che te te zuzes doa petes par meora del to sfardor. Vatin mo inze lieto e varda de ra suda fora!...
Intanto i borsoi, che i aea beleche feni de tira i libre, i a vedu ra sacocia del buratin e inze un vede e no ede i r a tolesta su.

92


92