Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
Capitolo 24
Pinochio el rua inze r isola agnoche l e esaes pienes de insegno e la l data danoo ra Fatazina
Pinochio, invoia da ra speranza de ’si adora a dia chel por sa
pare, l a noda duta note.
E ce na burta note che l e sta! L a smaia, l a tanpesta, l a tona
nossicuanto, e l lanpisaa che someaa di.
Alolo bonora, l a vedu poco indalonse na gran strica de tera. L ea na
isola inze meso l mar.
L a fato de duto par rua sun chera isola, ma l no n e ’su adora. Ra
ondes, che es se corea drio una sora r outra, es lo sgorlaa come un
legneto. Co l e dinultima, par fortuna, na onda outa e pi catia de ches
outres ra l a smaca iusto sul lido.
Canche l e rua sul lido, l a peta un colpazo che l i a fato scroca ra
costes e ra lesures, ma par se consola l a dito alolo:
- Me r ei caada anche sto colpo!
Intanto l a s-ciari fora: l e sponta l soroio, l mar el s a chieta e l e
deenta slisc come l oio.
El buratin l a scara fora i sarvije par i suia e l a scomenza a varda in
ca e in la, par vede se inze chera gran aga el ’sia adora a vede na
barcheta con inze un on. L a varda polito daparduto, ma el no n a
vedu outro ca zielo, mar e calche nae, cosci indalonse che someaa na
moscia.
- Se almanco saesse ce che r a gnon sta isola! - el dijea. - Se almanco
saesse se inze sta isola l e un galanton, voi di ’sente che no n ebe 1
vizio de taca su i pize su par i brascioi, ma a ci pode i lo damanda? A
ci, se ca no n e negun?...
78
78 |