Pagina:Pinochio.djvu/7

Capitolo 3

Na ota a ciasa, Bepeto el scomenza alolo a fei I buratin, e I i bete gnon Pinochio. El buratin elf esc ra sd prima baronades

a ciasa de Bepeto l ea un pontuin a piantera, inlumina da un sotesciara. Ra mobilia ra no n arae podu esse pi poereta: na carega che ciocia, un lieto scaderlo e un toulin duto carola.
Sul pare se vedea un larin col fo che ardea; ma l fo l ea pitura, e pede 1 fo l ea pitura anche un lavieso che coea, da agnoche vienia fora na neola de fiado che ra someaa vera.
Na ota a ciasa, Bepeto l a tolesc i atreze e l s a betu a intaia el buratin.
- Ce gnon ebe da i bete? - el s a damanda - Voi i bete gnon Pinochio.
Sto gnon el i portara fortuna. Ei conosciu na familia intiera de Pinochio: Pinochio el pare, Pinochia ra mare, Pinochie so fioi, e i stajea dute polito. El pi scior de lore el ’sia par carita.
Canche l a data fora el gnon par el buratin, l a scomenza a loura de bon sao, e l i a fato alolo i ciaei, po el vis e po i oce.
Fate i oce, pensave ce de mereea che l s a fato colsa inacorto che ra doa bales es se moea e es lo vardaa fis.
Bepeto, a se vede smira da chi ociuche, el sin a abu deboto inparmal, e l a dito duto seca:
- Oce de len, parce me vardao?
Negun i a respondu.
Alora, dapo i oce, l i a fato l nas, ma l nas, apena feni, l a scomenza a cresce: e cresce, cresce, cresce, inze poche menute l e deenta na parochia che no fenia pi.
Chel por Bepeto el se sentreaa a l scurta, ma pi el lo scurtaa, pi chel sfaza el se slongaa!
Dapo del nas, l a fato ra bocia.

7


7