Pagina:Pinochio.djvu/63

ociai de oro zenza vieres, che i tociaa tieni su dutaldi par via de na maratia dei oce che ra l tormentaa da anes anorum.
Al judize, Pinochio l i a conta duto l inbroio che i aea fato chi doi: l a dito el gnon, el casal e l soragnon de chi barabes e l i a damanda de fei algo.
El judize l a scota duto con tanta passienza e l i a damanda alcuanta robes fin che el contaa. Pinochio l i a fato un gran peca, e canche l no n a abu pi nuia da di, l a slonga na man e l a sona un cianpanel.
L e souta fora alolo doi cianoi, co ra mondura da jandarmes.
El judize l i a mostra Pinochio e l a dito:
- A sto poranima i a porta via cuatro monedes: ciapalo e smacalo in prejon.
El buratin, canche l a sentu chel che dijea l judize, l e resta de sas e 1 arae voru se defende, ma i jandarme, par no perde massa tenpo, i a stopa alolo ra bocia e i l a mena in prejon.
La l a abu da sta cuatro mesc a ra longa, e fosc i l arae tienu ancora sara via, se no fosse suzedu un fato. Parceche ae da sae che l re che comandaa ra zita de Ciapazibioche l aea vento ra guera coi so peso nemighe; par chesto el vorea fei na gran festa par duta ra zita, con luminazion, rachetes, gares de cei e de velozipedes, e proprio parceche l ea contento de ae vento, l a voru fei daerse anche ra prejos e manda fora ci che l ea sara via.
- Se sin va fora lore, voi min ’si anche io - l i a dito Pinochio al tocsar.
- Vos no - l i a respondu el tocsar - vos no se un de chi sassis da strada.
- Pardoname - l a dito Pinochio - ma anche io son un de chi sassis.
- Ah, sere cosci, ae duta ra rejos - l i a respondu el tocsar: el s a tira ’so l ciapel, el l a saluda con rispeto e l i a daerto ra porta de ra prejon par el lascia ’si.
63


63