Pagina:Pinochio.djvu/42

Capitolo 14

Par no i ae abada ai boi consilie del Soutaruco-che-parla, Pinochio el peta inze inze i sassis

-Malandreta - l a dito el buratin ignante de se bete danoo par strada - ce desgraziade che son nosoutre pize. Dute i me crida, dute i me vocostuma, dute i me disc ce che on da fei. A i lascia di, i se betarae dute par ra testa de esse i nostre pares e i nostre maestre: dute, anche i Soutaruche-che-parla. Cosci po: ’sa che no n ei voru i da abado a chel stufadizo del Soutaruco, cissa ce de desgrazies - a senti el - che arae da me capita! Arae finamai da data i sassis par strada! Mancomal che no i credo ai sassis, no i ei mai cardu. Par me i e stade inventade dai pares, par spasema i pize che i vo ’si a sbrindolon di note. E po, anche se i ciatasse ca par strada? Me fejarai fosc surizion? Gnanche da crede. ’Siarae ves de lore e i dirae inze par el mus: "Sciore sassis, ce voreo da mi? Recordave che con me no se jestarlea! Donca, ’sivin par i fate vostre, e muci!" Co sta parlada, chi por sassis, me par ormai de i vede, i scanparae come sites. Se po i fosse cosci sfazade da no vore scanpa, alora scanparae io, e cosci fossasson paze e pagade...
Pinochio el no n a podu gnanche feni sto rajonamento, parceche in chera i a paru de senti che daos de el se moea alcuanta foies.
El s a volta a vede, e inze l scuro l a vedu doa zefes, duta infagotades inze inze sache de carbon, che es i corea drio e es soutarlaa in ponta de pes, come doi spirite.
- Vei ca, l e lore! - l a dito: e, ’sa che l no saea agno sconde ra so cuatro monedes, el se res a betudes sote ra lenga.

42


42