Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
grim de bocole leade con fioche de seda rossa; na fascia de oro e de
arsento intor ra panza e ra coda fata su a derza con cordeles de velu
ros e zeleste.
L ea un muse che fejea propio ra voia!
El diretor el l a prejenta a ra ’sente e l a ’sonta solo poca paroles:
- Bona ’sente che me scota! No voi ve sconde ce defizile che l e sta
par me capi e mestega sto muse, che ignante l ’sia a pascion in ca e in
la su par ra monte pi bona ca daejin.
Varda, ve preo, i so oce da selvatego; duto chel che ei proa a fei
parceche el deentasse un muse come chi outre, no n a ’soa; e alora, ei
abu da dora pi de un colpo ra scuriada par me fei capi. Son senpre
sta cortejan con el, ma pi che me vore ben, el se r a ciapada senpre de
pi con me. 16 ei tienu duro, cemodo che i usa via par el Gales; inze
inze ra so testa ei data un tocheto de os, e i pi brae zerujeghe da
Pariji i m a dito che l e l os che fesc cresce su i ciaei e inpara a bala ra
manfrina. Par chesto, ei voru i insegna a bala, a ’si col cercio e a
souta via par sora ra botes. Vardalo polito, e po dijeme ce che ve sa!
Ignante de ve lascia, parmeteme che ve invide par doman bonora al
teatro da res noe da sera; ma se par cajo vienisse fora che ra pioa
manaza aga, alora l teatro, inveze de doman da sera el fejaron
doman bonora, da res undesc da bonora del dapodisna.
E ca l diretor l a fato un outro bel inchino, e po el s a volta ves
Pinochio, e l i a dito:
- Alo Pinochio, alo! Ignante de scomenza ra vostra proes, saluda sta
bela ’sente, sciore, sciores e sciorete!
Pinochio l a obedi: l a sbassa ra zates daante fin ’sobas, e l e sta la
insenoon fin che el diretor l a scroca ra scuriada e l i a craia:
- Corda pas!
El muse l e lea su su ra zates, l a scomenza a ’sira dintorno, e l cordaa
senpre pas.
129
129 |