Pagina:Pinochio.djvu/118

- Ai, Paero, t as propio rejon! Se ancuoi son un pizo contento, l e solo gouja toa. E inveze, sasto ce che l me dijea de te el maestro? El dijea senpre: - No sta a te bete con chel canipa de Paero, che l e na fegura strazada e l no po t insegna outro ca a fei malagrazies!...
- Por maestro! - l i a respondu chel outro, e l sgorlaa ra testa. - Sei ben che l no me podea lanpa e l se godea a me da senpre daos, ma son un bon e l ei pardona!
- Ce un varente che te sos! - l i a dito Pinochio: l a inbrazora su Paero e el l a buscia inze meso i oce.
Chera cucagna ra ’sia inaante da zinche mesc: i pize smatisaa e se ra godea dutaldi, zenza mai varda un libro o vede na scora: fin che un di Pinochio el s a desceda e cemodo che se disc, el s a fato de mereea a vede che...

118


118