Pagina:Pinochio.djvu/110

- Iò? No de zerto!
- T as torto, Pinochio! Credeme a mi, se no te enes, te te ciamaras gramo. Agno pensesto de data un paes pi adata par nosoutre ’soen? La no n e scores, none maestre, none libre. Inze chel paes benedeto no s inpara mai. Del ’soiba ra scora r e sarada, e ra setemanes es e fates de sie soibes e na domegna. Pensete che ra festes d auton es scomenza el prin de jenaro e es fenisce l ultimo de dezenbre. Chel l e el paes che me piaje a mi! I nostre paese i arae da esse dute cosci!...
- Ma cemodo se passelo ra ’sornades inze l Paes dei Bebi?
- Se ’suia e se fesc jeste da bonora fin da dassera. Da dassera se va inze lieto, e del indoman bonora se scomenza danoo. Ce te salo?
- Uhm!... - l a fato Pinochio: e l a sgorla ra testa, come par di: "Na vita cosci ra fejarae vorentiera anche io."
- Alora, vosto vieni con me? Sci o no? Dezidete.
- No, no, no e no. I ei oramai inprometu a ra me bona Fatazina che deentarei un pizo da sesto, e voi mantieni chel che ei dito. Ades, ’sa che el sol l e drio a fiori, te lascio e scanpo a ciasa. A se reede, e bon viaso.
- Agno vasto cosci de oga?
- A ciasa. Ra Fatazina ra vo che torne ignante note.
- Speta ancora doi menute.
- L e oramai tarde.
- Solo doi menute.
- E se dapo ra Fatazina ra craia?
- Lascia che ra craie. Canche r ara craia assei, ra tajara - l a dito chel canaia de Paero.
- E ce festo? Moesto solo o con calchedun outro?
- Solo? Son de zento e passa.
- E moeo a pe?

110


110