![]() |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | ![]() |
72 | S. MATÉ |
19 Rispeta tò pader, e tò mader, e al tò prosem, vöega bé compagn de té stes.
20 Ol zuen al gh’àd ec: Töc iste laur ché a i ò fac fina de s’cet, cosa manca amò?
21 Gesü al gh’à dec: Se te ö es perfet, va, vend töt quel, che te ghé, e dunel ai poarec, e te gavré ü tesor in paradis: e vegnem dré a mé.
22 Ol zuen al sent sté rezù, al se n’andé malcontet: perchè a l’era molto rech.
23 E Gesü al disé ai sò disepoi: Mé ve dighe in verità, che ü sior a l’indarà difisilmet in paradis.
24 E ve dighe de recó, che l’è piö fasel a ü camel pasà per ol büs d’öna gogia, che a ü sior andà sö in paradis.
25 Al senti sta fasenda, i disepoi a i è restac maraveac asé, e i disia: Chi èl doca, che’l pödirà salvas?
26 Ma Gesü sberlögiandoi, al gh’à dec: Sto laur ché a l’è difisel per i om: ma per ol Siur töt a l’è fatebel.
27 Inalura Piero al s’è metit lü a parlà, e al gh’à dec: Té te edet, che noter m’à abandonat töt, e’m t’è vegnic dré: cosa süsederal doca de noter?
28 E Gesü al gh’à dec a lur: Mé ve dighe in verità, che oter, che m’sì egnic dré, nela rigenerasiù quanda ol Fiöl del om al se sentarà zo söl trono de la sò maestà,