Pagina:Pasino Locatelli - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto bergamasco.djvu/119

CAPO XXVII.

109

⁷¹ E lü,che l’era ’ndac föra de la porta, al l’à ést ön ’ otra serva, che la disia a la zet inturen: A ’ costü ché l’era insema a Gesü Nazaré.

⁷² E lü de recó al züraa,che l’era miga ira, e al di sia: Sťom ché mé nol cognose per negot afac.

⁷³ E poch dopo colur, ch’i era presenc i gh’è ’ndac visi,e i gh’à dec a Piero: Sigür,che te sé a’té de quei: a s’te cognos da la manera de parlà.

⁷⁴ Inalura a l’à comensat a strepasas per lü, e a zürà: Mé nol cognose miga sť om ché. E in de sto moment ol gal al s’è metit a cantà.

⁷⁵ Inalura Piero al s’è ricordat di parole de Gesü, che ’l gh’ia dec: Inac che ol gal al se mete a cantà, té te m’rinegaré tre ölte. Lü a l’è ’ndac de fò, e al s’è metit a pianz comė ü s’cet.

Capo XXVII.

E

VEGNIT la dé, töc i capi di saserdoc i à fac consei insema coi piö ec del popol, per fà mör Gesü.

² E ligat sö i l’à menà dal president Ponsio Pilato, e i l'àmetit in di sò mà.

³ Inalura Giüda, ch’al l’ia tradit, vedendo, che