Suot tschiêra crida l' ovel e plaundscha:
„Cura mê domin' il solagl, chi' m sclera?
15 Tuorn' il dì, ch' eau bütscha la verda riva
Uossa deserta?“
Rova l' er, quel caos da tschorl' e sassa:
„Tuorna bod e nina, o mer da spias,
Uondas d' or! e lascha nuder in quellas
20 Gilg' e ciana!“
Mein' e secha crouda la fruonzla' tiran
Chers utschels in meglder pajais; elevan
Larschs a Dieu lur membra tschireda, grischa,
Plüran et uran:
25 „Ah, cu eira dutscha la vit' e legra!
Esch' ais fich e trista la mort! Bandagia,
Tschêl da grazia, puolvr' e silenzi! renda
Chaunt e delizia!“
Crid' il pascul: „tuorna, o crasp' ervina! …
30 Tromba chera, scossa paschaivla, tuorna!
Esser nüd, inferm, evito uscheja —
O che fadia!
