Pagina:Notizie storiche dell'antica chiesa di San Pier Forelli in Prato.djvu/32

16 parte prima

ecclesia Sancti Petri Forelli portæ Fuiæ, alias Leonis, de Prato, unum cappellanum perpetuum et unam cappellaniam perpetuam, sub nomine et vocabulo sanctæ Mariæ Magdalenæ sororis Lazari et Martæ»; ingiungendo la celebrazione di una messa quotidiana all’altare di san Luca1, fatto costruire poc’anzi da Luca Pagni rettore di quella chiesa, e volendo che il benefiziato non potesse ad un tempo godere di altra prebenda. Il primo di gennaio del 1418 faceva il canonico Cambioni un secondo testamento, per rogo dello stesso Landi, in cui rinnovava la istituzione del benefizio; ma con qualche temperamento circa agli obblighi. Ecco il testo. «Item reliquit, amore Dei, et pro remedio et salute animæ suæ, ipse dominus Philippus testator, ecclesiæ Sancti Pieri Forelli de Prato, unum presbiterum et cappellanum perpetuum; qui ibidem missam celebret ad altare ibidem et in dicta ecclesia existente, intitulatum de sancto Luca evangelista. Qui cappellanus intituletur et vocetur cappellanus altaris et cappellæ sanctæ Mariæ Magdalenæ sororis Lazari, etc.» (E qui segue la enumerazione dei fondi lasciati in dote al benefizio.) «Qui cappellanus possit, et sibi liceat, habere et tenere unum aliud beneficium curatum, et vel sine cura, et non plura beneficia vel ecclesiam. Et voluit, iussit et mandavit dictus testator, quod dictus cappellanus sit in perpetuum presbiter sacratus, qui dicat et celebret missam; et qui presbiter et cappellanus quatuor vicibus in ebdomada, a minus, in qualibet ebdomada, celebret missam ad dictum altare et cappellaniam, computando in dictis missis de duobus diebus dominicalibus una die, et de duabus festis præceptis a sancta matre Ecclesia custodiri una missa. Et voluit, iussit et mandavit, quod dictus cappellanus semper sit obligatus et teneatur in perpetuum rectori dictæ ecclesiæ Sancti Pieri

  1. Quest’altare era accanto alla porta maggiore, e faceva riscontro a quello del Crocifisso.