Rigandasie Uxoris quondam Domini Julii de Anglona Domino Roberto de Petra pervata et Judici Petro de Potentia statutis per Imperialem excellentiam reintegratoribus feudorum in Capitanata quod Abbas et Conventus Monasterii Sancte Helene per partem ipsius Monasterii tenebant, et possidebant Casale Montis Calvi, et Casale Tonniculi cum tenimentis eorum que erant de demanio Castri Laureti quod Castrum est predicte Dñe Rigandasie et specialiter ad feudum ipsius Castri et ad ipsam Dñam Rigandasiam pleno jure ac peteret idem Procurator pro parte ipsius Dñe cuncta Casalia a predictis Abbate et Conventu sibi restitui, et ipsum feudum Castri Laureti reintegrare cum diceret ipsum esse de dictis Casalibus diminutum. Reintegratores predicti recepta predicta denunciatione Dñum Milonem Abbatem dicti Monasterii et Conventum citare fecerunt, ut per se Procuratorem Sindicum vel actorem sufficienter instructum ceram eis in certo termino compareret ut utraque parte super eadem denunciatione procederetur ut deberetur in quo termino comparuit coram eis Dñus Enricus Monacus dicti Monasterii Procurator Sindicus vel actor a predictis Abbate et Conventu legitime constitutus ut constitit et facta sibi copia denunciatione procedere et Oblatis quibusdam articulis ad probandum a Procuratore predicte Dñe per quod intendebat denunciata probare per reintegratores eosdem fuit idem Dñus Enricus interrogatus de veritate dicenda corporali prius ab eodem auctoritate Dei Evangelica prestito juramento, et confessus est omnia, et singula que in predicta denunciatione, atque contra articulata a Procuratore ejusdem Dñe continebatur: Dicti vero reintegratores ad majorem cautelam inquisìtionem super predictis fecerunt, et ante aperturam ipsius citato Dño Enrico, ut compareret coram eis jura, et actiones dicti Monasterii ostensurus quia non comparuit in termino sibi dato citare fecerunt dictos Abbatem, et Conventum, ut cum privilegiis, et defensionibus dicti Monasterii Procuratorem Sindicum, vel actorem coram eis in judicio compareret. Quibus minime comparentibus, nec per Pocuratorem Sindicum, vel actorem, nec cunctos nec aliquem, qui saltem eorum absentiam excusaret instante predicto Procuratore dicte Dñe, et eorum absentiam incusante dicti reintegratores de Baronum, et jures peritorum consilia quia de intentione dicti Procuratoris ejusdem Dñe eis plane constitit tam per consessionem dicti DñiEnrici, quam per inquisìtionem ab eis factam predicta Casalia Montiscalvi, et Tonniculi cum pertinentiis eorum revocaverunt ad demanium dicti Castri Laureti ad restitutionem quorum dictos Abbatem, et Conventum pro parte dicti Monasterii, et ipsum Monasterium pro dicto Procuratore dicte Dñe pro parie ipsius, et ejusdem Dñe condamnante. Quod cum pervenisset ad notitiam dicti Abbatis ad pedes Imperatoris se contulit, et ab eodem ad reintegratores eosdem obtinuit litteras in forma subscripta: Carolus Dei gratia Romanorum Imperator semper Augustus Hierusalem, et Siciliae Rex. Reintegratores Feudorum in Capitanata fidelibus suis gratiam suam, et bonam voluntatem. Porrecta Culmini nostre Abbatis, et Conventus Sancte Helene petitio continebat, quod cum Frater Henricus Monachus ejusdem Monasterii statutus Procurator ab eodem Abbate, et Conventu ad nostram presentiam se conferret privilegia, et alias scripturas, et jura ipsius Monasterii ostensurus nobis prout idem Abbas et Conventus fuerunt. . . . . . . . pro parte Curie nostre citati Julius de Anglona eundem Monachum Pro-
