 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
II ■ RACCOLTA ANTOLOGICA aquae impressus sit, sed cum aqua in eodem quietis statu perseverare co- netur, vas motuum suum aquae statim imprimere nonpotest, ac proinde aqua, ut ita dicam, a vase derelicta et revera quiescens, locum mutare vi- debitur. Tandem postquam vasis motus in aquam transiit, et aqua una cum vase uniformiter et eadem celeritate progredì ceperit, si vasis motus subito cohibeatur, aqua tamen in eodem motu perseverare conabitur et super vasis latera assurget. Huic causae tribuendum est quod navi turbo¬ lento mari jactata in ipsa sedentes homines, doloribus, nausea et vomitu ajficiantur, praesertim si mari non fuerint assueti; etenim liquores in ventriculo, intestinis, vasis sanguiferis caeterisque canalibus contenti, na- vis jactationibus non statim obediunt; nude in Corpore humano Jluido- rum motus turbabitur et morbi orientur. 4. Jacquier, Phys. 1, s. 1, c. 1, a. 1, § 2, 19 (Moto, § 24): 11. Corpora mutationi status resistere demonstrant rationes Meta- physicae. Et quidem si corpora mutationi status non resistant, corpus quodlibet etiam valde magnum e quiete ad motum, vel e motu ad quietem non solum facili manu, sed etiam sine ullo conatu posset reduci; vis etiam minima motum quantumvis magnum posset producere, vel etiam sistere; nullaque foret in¬ ter causam, et effectum proportio, quod repugnat Ontologiae principiis, atque experientiae. 5. Jacquier, Phys. 1, s. 1, c. 1, a. 1, § 2, 23-24 (Moto, §§ 15-16): Instabis 2. Si corpus nostrum moveatur, vel in obstaculum aliquod impingat, sensationum nostrarum testimonio acquiri- mus vis cujusdam majoris, vel minoris notionem, quam ex quiete nullatenus comparamus. Et quidem corpus quiescens nullum unquam motum producere poterit, contra autem cor¬ pus incurrens in corpus quiescens, illud movebit. Ex his ergo sic concludere licet: vis illa in corpore quiescente saltem ad- mitti non debet, quae in corporum motu tantum sese manife- stat. Atqui etc. Ergo etc. Resp. concedo maj. nego minorem. Fa¬ cile sibi persuadent homines meditationibus philosophicis non satis assueti in corporibus motis adesse conatum quemdam, 392
