 |
Questa pagina è stata trascritta, formattata e riletta. | |
| l | V I T A |
infelix per literas Ludovici mei me Parmæ reperit anno eodem, mense Maji, die 19. mane.
Corpus illud castissimum, ac pulcherrimum in loco Fratrum Minorum repostum est ipsa die mortis ad vesperam. Animam quidem ejus, ut de Africano ait Seneca, in cœlum, unde erat, rediisse mihi persuadeo.
Hæc autem ad acerbam rei memoriam amara quadam dulcedine scribere visum est hoc potissimum loco qui sæpe sub oculis meis redit, ut cogitem nihil esse debere quod amplius mihi placeat in hac vita, &, effracto majori laqueo, tempus esse de Babylone fugiendi, crebra horum inspectione, ac fugacissime ætatis æstimatione commonear. Quod, prævia Dei gratia, facile erit præteriti temporis curas supervacuas, spes inanes, & inexspectatos exitus acriter ac viriliter cogitanti.
Ex Colloquio tertii diei.
I vero paucorum numerus annorum quo illam præcedis, spem tribuit vanissimam, prius te quam furoris tui fomitem esse moriturum, & hunc naturæ ordinem tibi fingis immobilem. &c.
Item pudet, piget, & pænitet; sed ultra non valeo. Scis autem, quod hic mihi solatii est quod illa mecum senescit.
