Pagina:Le opere di Galileo Galilei VIII.djvu/238

Problema Vili, Propositio XXII.

JDatis duobus temporibus inaequalihus, et spatio qiiod in perpendiculo

ex quiete conficltur tempore hreviori ex datis, a puncto supremo per-

pendimli tisque ad liorizontem planum inflectere, super quo molile

descendat tempore aequali ìongiori ex datis,

Tempom inaequaUa sint A maius, B vero minus ; spatium autem qiiod

in pjerpendicuìo eonfieitur ex quiete in tempore B, sit CD: oportet, ex ter-

mino C planum usque ad ìiorkontem inflectere^ quod tempmx A conficiatur.

B

Fiat ut B ad A, ita CD ad aliam lineam, cui linea CX aequalis ex C ad horkontem descendat : manifestum est, planum CX esse illud super qUÀ) io mohile descendit tempore dato A. JDemonstratum enim est, tempus per pla- num incUnatum ad tempus in sua elevatione eam ìiabere rationem, quam liahet plani longitudo ad longitudinem elevationis suae ; tempus igitur per CX ad tempus per CD est ut CX ad CD, lioc est td tempus A ad tempus B : tempus vero B est illud quo eonfieitur perpendiculum CD ex quiete : ergo tempus A est illud quo eonfieitur planum CX.

Problema IX, Propositio XXIII.

Dato spatiOy quovis tempore perado ex quiete in perpendicido, ex termino imo huius spatii planum infleetere, super quo post casum in perpen-

Delle lin. 2-5 si ha una bozza autografo nel cod. A, a car. 65t, la quale presenta le seguenti varianti :

3. eonfieitur in tempore — 4. ad orizontem — 5. tempore acquale —

Delle lin. 18 e seg., fino alla lin. 23 della pag. 241, si ha una bozza autografo nel cod. A, a car. 85r., la quale presenta le seguenti varianti :

18. Dato spaciOy in quovis tempore peracto in perpendiculo. Qui segue, cancellato, quanto appresso : dataque proportione quacunque aìterins spacii ad spacium peractum in 'perpendiculo, quae tamen maior sii quam dupla, minor vero quam tripla. — 18-19. termino huius — lin. 19 e lin, 1 della pag. 241, quo, tempore eodem, conficiaiur spacium cuilibet spacio dato equale [sic] —