 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
ILLUSTRISSIMO DOMINO
D. HENRICO WOTON
POTENTISSIMI MAGNAE BRITANNIAE
REGIS,
APUD SENATUM VENETUM ORATORI,
Domino meo Colendissimo.
Cum vidissem omnes fere, libros suos, ut par est, Magnatibus inscribere, decrevi et ego idem facere: non tamen ut multi, qui etiam indoctorum et quibus scientiae illae, quae propter se sunt, nauseae esse solent, patrocinium invocant. Tibi igitur, nobilissimis orte parentibus, bonarum artium refertissime, cuius animi dotes naturae munera aequiparant, non librum offero, sed semimenstruum hunc laborem libo; quem mihi, propter iter quod ante duos menses suscipere cogebar, non licuit publicis typis exscribere, nunc autem, post reditum, propter imminentia studia, non licet tanquam rem tuo nomine dignam perpolire. Accipe tamen, Nobilissime Domine, munus hoc levidense, in te meae observantiae gratum testimonium: ac fausto sidere (quamvis nobis infausto et sophiae amatoribus omnibus, fautor eximius et Maecenas amplissimus eripiaris), in patriam revertere, ut pro rebus per tot annos foris bene gestis promeritos domi attingas honores. Vale. Dat. Patavii, 17. Kal. Novemb. M.DC.X.
Illustrissiomae dominationi tuae
Addictissimus Famulus,
Io. Wodderbornius Scotobritannus.
