 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| de motu. | 347 |
minus gravibus, dat etiam supra minus gravia non manere: est autem supra minus gravia non manere idem quod sub minus gravia ferri: ergo excessus gravitatis mobilis super gravitatem medii naturalis descensus causa est; et quaecunque medio per quod ferri debent fuerint graviora, sub eo, nisi impediantur, descendent, ne, contra naturae institutum, graviora super minus gravia maneant. Haec cum ita se habeant, sequitur necessario, quaecunque medio minus gravia fuerint, descendere non posse naturaliter: nam quae naturaliter moventur, moventur eo, ubi naturaliter quiescant; at minus gravia sub gravioribus naturaliter quiescere non possunt; ergo, nec naturaliter descendere. Ex his itaque constat, posito gravitatis excessu, semper (ablatis externis impedimentis) sequi motum deorsum, et, eodem ablato excessu, semper auferri naturalem descensum: ergo sequitur, dictum excessum gravitatis naturalis descensus causam esse.
Verum hic merito posset quis ambigere, quomodo mobile, quod deorsum fertur naturaliter, semper medio per quod ferri debet gravius sit; praesertim cum videamus lapillum in magna aquae copia descendere, qua certe longe minus gravis est. Quare, ut difficultatem hanc et quascunque alias de medio tollamus, et quae dicta sunt clarius explicentur, demonstrationes nonnullas conscribemus, ex quibus totius negocii exitus apparebit. Itaque prius eos explicabimus terminos qui explicatione egent, eaque supponam axiomata quae ad demonstrationes necessaria erunt; deinde ad ipsas properabimus demonstrationes.
Quae magis, quae minus, et quae aeque gravia dicenda sint.
Prius itaque quid magis, quid minus, quidve aeque grave dicendum
est, in medium afferamus. Est enim hoc determinare necessarium: saepius
enim accidit ut, quae minus gravia sunt, graviora, quae autem magis,
minus gravia, nuncupentur. Interdum, nanque, magnum lignum parvo
plumbo gravius esse dicimus, cum tamen plumbum ligno, simpliciter,
gravius existat; et magnum plumbi frustrum pauco plumbo gravius
appellamus, cum tamen plumbum plumbo gravius non sit. Quapropter,
ut huiusmodi captiones aufugiamus, ea inter se aeque gravia dicenda
erunt, quae, cum fuerint aequalia in mole, erunt etiam aequalia in gra-
16-17. gravius esse; praesertim — 20. demostrationes —
