Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
de motu. | 285 |
Caput . . . .
in quo error Aristotelis manifestatur, dicentis aërem in proprio loco gravare.
Methodus quam in hoc tractatu servabimus ea erit, ut semper
dicenda ex dictis pendeant; nec unquam (si licebit) declaranda
supponam tanquam vera. Quam quidem methodum mathematici mei me
docuere: nec satis quidem a philosophis quibusdam servatur, qui
saepius, physica elementa docentes, ea quae seu in libris De anima, seu
in libris De caelo, quin et in Metaphysicis, tradita, supponunt; nec etiam
hoc sufficit, sed etiam, docentes logicam ipsam, continue ea in ore
habent quae in ultimis Aristotelis libris tradita sunt; ita ut, dum
discipulos prima docent, supponunt eos omnia scire, doctrinamque
tradunt non ex notioribus, verum ex ignotis simpliciter et inauditis.
Accidit autem ita addiscentibus, ut nunquam quicquam per causas
sciant, sed tantum ut fide credant, quia, nempe, hoc dixerit
Aristoteles. Utrum deinde verum sit quod dixerit Aristoteles, pauci sunt qui
quaerant: sufficit enim his, quod eo doctiores habebuntur, quo plures
Aristotelis locos prae manibus habebunt. Sed, his omissis, ad
propositum revertentes, videndum est, utrum aër et aqua vere in propriis
locis habeant gravitatem: haec enim quaestio, solis his quae tradita
sunt suppositis, explicari potest.
Aristoteles, nedum aquam in proprio loco gravem esse, verum etiam aërem, scripsit 4 Caeli t. 30; dicens, in sua regione omnia gravitatem habere praeter ignem, aërem etiam ipsum. De aëre autem statim probat a signo; dicens, quia magis trahit uter inflatus quam non inflatus, signum igitur aërem in utre habere gravitatem. Hoc idem repetit t. 39 eiusdem libri, inquiens, in sua regione unumquodque eorum, quae gravitatem habent ac levitatem, gravitatem habere: ponit enim, aërem et aquam in relatione quidem ad alia elementa nunc esse gravia nunc quidem levia, sed absolute et in propria regione gravare tantum. Quidam vero recentiores philosophi, animadvertentes id quod Aristoteles scripsit 3° Caeli t. 28, nempe aërem utrumque motum iuvare; quatenus, scilicet, levis est, iuvare motum
4. Metodus – 6. matematici – 7, 31. phylosophys, phylosophy. Non avvertiremo ulteriormente questa grafia. – 7-8. sepius – 19. utrum elementa aër –