nb ad ☐ 3ae bk, vel ut ☐ nb ad ☐ bk, ita ☐ hn ad ☐ nk. Cum enim sit1 ut hb ad bn, ita nb ad bk, erit et ut unum nb ad unum bk, ita omnia ad omnia2; nempe hn ad nk. Quare, et ut quadratum nb ad ☐ bk, hoc est ut hb ad bk, ita ☐ hn ad ☐ nk.
Pag. 52, versi 1.
ʌ ut superius ostensum est in signo3 ☉. Si enim ☐ primae ad ☐ secundae proportionem habeat maiorem quam sit proportio4 2ae ad 3am, proportio primae ad 3am erit maior quam sesquialtera proportionis 2ae ad 3am. Habeat enim ☐ hf ad ☐ fk maiorem rationem quam fk ad fg5: quam ergo rationem habet fk ad fg, hanc habebit ☐ minus ipso ☐ hf ad ☐ fk. Habeat ☐ xf, et sumatur inter fk, fg media o: erit ergo ut fk ad fg, ita ☐ fk ad ☐ o, et ☐ o ad ☐ fg, et ☐ xf ad fk. Sunt ergo ☐a xf, fk, o, fg proportionalia; quare et lineae. Habet ergo fx ad fg triplicatam rationem quam o ad fg: fh autem ad fg eiusdem duplam obtinet: quare xf ad fg sesquialteram rationem habet illius quam habet fk ad fg. Habet autem hf ad fg maiorem rationem quam xf ad fg: ergo proportio hf ad fg maior est quam sesquialtera proportionis fk ad eandem fg.
Pag. 52, versi 26.
Est enim sicut ec cum ch ad ch6; ut ex progressu septimae huius patet7.