Pagina:Latini - Il Tesoro, 3, 1880.djvu/579


575

O/O

phoclem poetam, hique de comuni officio coavenisseiit et casu formosus puer praeteriret, dixissetque Sophocles. puerum pulchrum ! Pericle. At enim praetorem, Sophocle, decet non soluui manus, sed etiam oculos abstinentes habere. Atque hoc idem Sophocles, si in athletarum probatione dixisset, justa reprheusione caruisset. Tanta vis est et loci et temporis. Ut si quis, quum causam sit acturus, in itinere aut iu ambulatione secum ipse meditetur, aut si quid aliud attentius cogitet, non reprehendatur: at hoc idem si in convivio taciat, inhnmanum videretur, inscientia temporis. (Cic. I. De Offic. 40.)

Ancora sul Capitolo XXVI.

lancjlieres ( altri, ienglieres, ianglieres ) che Bono traduce, lusingatore, ed il Sorio: Imguacciuto.

langlieres da ioculator, come empereres da imperator, ecc. era quasi giullare. E fra’ molti significati delle parole derivate da quel mestiere, v’ è anche quello di lusingare. Quindi ianglerie o iangle valeva anche hahil,, mensonge, flatterie plaisenterie ecc. Così il nostro buon antico errò, non discernendo il senso che aveva in questo luogo quella parola; ma non le attribuì un significato del tutto estraneo.