Pagina:Grammatica Sanscrita - Giovanni Flechia.djvu/220

he’ TEMPI SPECIALI. IMPERFETTO. Sing. Duale Plur. Sing. Duale Plur. RfqVTH \ Rfqvq \ Rfqvq \ Rfqyq Rfqyqy Rfqyqry Rfqy» Rfqyq Rfqvq? Rfqfv RfqyqTT, Rfqyq Rtayrota wtavrqry RtavTqiy uriqyqfa Rfqyiqn RTqV» IMPERATIVO. taurrtai fqyf? 1 tarò 1 fqvrrq tayay tayqiy fqHTTH fqyq fqvg tarò tayro taymy tavrrqt tavTqry tavTcny fqVTTHt tayra? fqVTTR POTENZIALE. fqyqT» * fqyqra fqyqra fqyqiq fqyqra fqyqray tayqrq fqyqTTTTy taygy taròq taròrora, tarò» taròqfa taròqfa fqròqrqry taròiar» taròqnny taròry g- 283. Anomalie ed osservazioni. \) qj, andare, fra l’g del raddoppiamento (v. g. 282, 1 ) e qj radicale inserisce q (cf. §. 23), onde Sing. gqta, gqfq, syta; Duale ?yro > ecc. L’inserta semivocale si conserva anche quando qj passa, secondo il g. 22, in g, onde p. e. gqta (= -t- qrfq, 3 p. Plur. Pres.). Quanto alflmperfello si avverta il g. 263, onde Sing. <jqqn , qqg, ìtar ; Duale

  1. yq, ecc.

2) qy (Parasm.), generare: 1) ne’ temi deboli: a) dinanzi a consonante, che non sia nasale uè semivocale (ad arbitrio però dinanzi a y) fogna q e allunga I r radicale secondo il §. 249, III, b, onde p. e. qqq -4- qq fa qqrqq (3 p. Duale Pres.), -+- qT» qqraiy o q»miH (p. 1 Sing. Potenz.), ma -|- ro solo qy^ra ( 1 p. Plur. Pres.); b) di- (1) Ovvero fqyqrq, (v. 5- ^65, oss. II). 212 CONIUGA