Pagina:Fontana - La polpetta del Re.djvu/39


— 37 —

QUADER X.

El Delitt.



El dì l’è minga nancamò spontáa
     quand se dessèda Sua Maëstáa.
     — «E... inscì?» la ghe domanda la Regina.
     — «Me par de stà on poo mèj in stamattina!»
     — «Va là... torna a dormì
     che l’è minga anmò dì!»
     El Re el se volta; el se quietta;
     e, tirand on sospir, el dis: «Polpetta!»

Però, ai vott or, el torna a dessedass.
     — «Ohe... come vala?» — «Me par de rinass!
     Stoo propri mèj!» — «Ben, dorma on’altra oretta!»
     E el Re el cambia de fianch disend: «Polpetta!»

El derv i oeucc de capp vers i noeuv or.
     — «Voj, Regina, l’è tard!» — «Lassom quietta,
     che alla mattina el sogn el var tant or!»
     E el Re el se volta, e el torna a dì: «Polpetta!»

Ma, vers i des, tirandes in setton,
     Söa Maëstáa la scolta pù reson
     e la sbraggia: «Ghoo famm! Ah, marcadetta,
     sono o non sono il Re?...
     Olà!... Recate a me
     la mia regal polpetta!»