Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/261


le varianti della cipadense 255


87 aut magis invidia morsi, ratione carentes — 96-99 la Cipadense ha in luogo di essi i seguenti vv.:

est mastinus homo, dignus bastone galanto,

non dico ut sedeat cum sceptro porcus in aula,
sed cui materiam cervelli mandet abassum
per spallas pezzusque ulmi, querzaeque tracagnus,
cazzeturque foras gravium de luce virorum,
sicut cazzatur sguataris canis extra cosinam,
cuius non capiat liquefactum musica pectus
dopo 117: ne tamen illa caput nimium disconza baronis
frangat et intronet mastri exclamatio Righi,
illius ad caudam grave saxum Cingar ataccat,
quod dum portabit nunquam somarella ragiabit

120 stat citus — 125 piliare

dopo 244: iam Philofornus erat grege martellatus ab illo:

qui chioccat testam, qui schenam, quique galonem.
Ipse tamen squarzos carnarum mandat arenae.
Hippol agrappatur ceu massa fogata tenais,
pistaturque simul martellis undique centum:
sed veluti ferrum quod avampat ab igne levatum,
ac super incuden tich toch resonantia sentit
brachia fabrorum, pistisque domatur acerbis,
attamen ardentes scintillat ubique favillas;
sic ferus Hippol agit colpos cum fulmine spadae,
namque silex flammas nisi non percussa remittit.
Lyronus portat spadonem sanguine plenum,
nemoque contra illum praesumit prendere gattam

401 monebat.

LIBRO VENTESIMOSECONDO

114 quem pecchiae dulci civabant melle — dopo 132, continua il famoso squarcio autobiografico:

Moschaeam hic primum cecinit, Zanique tonellam,

postea compagnis aliisque scolaribus una
dum nimis obsequitur, velut est usanza bonazzi
menchionisque hominis, magnum fabricare volumen
incoepit Baldi et cartarum spendere rismas.
Cosa tamen vera est, quae nunc lectore notetur,