Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/259


le varianti della cipadense 253


LIBRO DECIMONONO

Dopo 121 Se quoque sic solum pentiverat esse rimastum,

unde facit sibi saepe crucis signalia centum,
et martylogii cunctas trovat ille pregheras,
at visis longe compagnis semet adhortat.

134 nolentes oraque stoppant — 150 tola, — 154 scorigiatas

dopo 178: non tamen hac potuit Pandraga tirare Lonardum

ddopo 357: saepe pelizzarum vidi scorlare pelizzas,
sgamaitoque novo pegorinas scotere lanas.
Istum hoc medesimum Falchetti dura gaiardi
mazza facit povero Libicocco malque capato
dopo 361: cui facies longis grafaduris tota rubebat.
Non unquam melius vidi cum pectine gattam
pettenare suo seu braccum, vive stiverum
si sibi forte ossum vult tollere contra rasonem.
Vix offesa quidem gatta est, cavat illico guantos,
fatque cigare canes, solitos ancidere tauros
dopo 402: aut Marcelle tibi, venetorum clara propago,
quo duce nil poterant stimare pericula fantes
dopo 519: Zanninique intus cum quanto tempore possunt,
cum tanto ad se se gambas retirare laborant,
ne caldis scottentur aquis et denique coctis
cumque fabis miseri mangiantur, cumque fasolis.

LIBRO VENTESIMO

Dopo 17 il brano seguente, che il Folengo in gran parte inserí nel Varium poëma, intestandolo: Tumulus Candidi Castelionari:

Mirum quam se se dura inter bella ferebat

impiger hic heros: cui multi ponderis ipse
Mars genitor dederat nuper thoraca, simulque
fulmineum gladium et galeam cervice comantem.
Indefessa viri quae vis, quae gloria, quae laus,
quisve animus, quod robur erat, novere phalanges
adversae et toties fusae, cum proelia miscens