 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| le varianti della cipadense | 249 |
namque aquilamque nigram, nigro nigrante veluto,
aurato in campo scribit, geminatque cerebrum.
Altera de argento bianchissima lilia fingit,
ac per azurinum disterminat illa velutum.
Altera terribilem texit, formatque leonem,
qui pede fert librum, nec non facit ore Samarcum.
Una figurat acu mitram, clavesque papales.
Unaque vermilios miscet niveosque quadrettos,
Bertagnaeque armam scacchis variantibus ornat.
Hinc Florenza suum Marzoccum suscipit, inde
Sphorcia Bissonem, tum stirps otomanica Lunam.
352 plorat de — 373 pedatae — 382 seu binus
per quam si vadas nunc magnum frigus habebis,
nunc ve nimis faciet caldus bagnare camisam,
nunc refrescabis zephiri sub flamine corpus,
nunc aliquantillum glaciem tibi temperat aestas.
Haec via tam durat, quam pleno Phoebus in anno
vix venit ad metam, sed apuntum terminat illam.
In primo introitu cum flexis cornibus ecce
apparet Montonus, habens in tergore Phrixum.
Ex auro tota est radians sibi lana tirato.
Postque andamentum mensis renovata per arva
Taurum cornuta retrovas cornice biancum,
qui bellam quondam Europam tulit ultra marinam.
Sed quia mos bovis est de muso fundere bavas,
bavas continuo nettant, forbentque mocino
septem donzellae, quas Pleiadas esse provatur,
quasve bufalazzus violare menazzat Orion.
Non procul incontras geminos insemma fradellos,
primus chiamatur Castor, Polluxque secundus.
Hos, Helenamque simul mater velut ova covavit.
Quos tam strictus amor iunxit, quod Iuppiter illos
transtulit in coelum, nautisque favere dicavit.
Ulterius vadens caveas, ne pestifer Hydrus
te voret: herculeis quondam mutilatus ab armis.
Cuius colla premit cum zanchis Gambar apertis.
Mox quum sudorem sentis bagnare camisam,
ecce Leonazzus boscamine saltat ab atro,
