 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| le varianti della cipadense | 219 |
— 537 quos omnes cernis rubras — 541 septem cinquanta putasses — 543 scitque minus Guido mentis retrovare quietem
beccheri, cantusque simul, dulcesque liutti
548 brusantque foco — 579 francigenum sgombrarunt.
LIBRO SECONDO
1 ab undarum — 2 crollans scoriadam saepe minantem — 3 sferzat eos, coelique facit — 6 usanza — 7 ad libros revocat studii — 9 remeat — 10 phisicus — 46 ergo infelices — 48 stracchedine namque — 49 non labor aut soma est quae — 50 italicum tandem — 51 cascantibus undique strazzis — 52 ne spio comprendat vultus, hominumque bonorum — 53 pravus — 55 carettis
quottidieque sibi varios cambiabat amictus
— 57 meschina pedes ad — 58 habeas duras molli — Fra 58-9:
in cimas tulit Alparum, et quandoque sub ala
vel sub lasena nunc dextra, nunc ve sinistra
59 in Lombardiae venerunt denique bandas — 63 sed tunc languebat — 64 Gaioffo, quo non sassinior alter — 67 Godii, Voltaeque tyrannus — 68 cuncta regebat — 107 manca — 118 me indoctis doctisque bais Florentia nutrit — 126 sparamenta, tacones — Fra 130-1 è il brano seguente:
omnes proclamant: — Day day, quia latro Cipadae. —
Quisquis ficcatur berlina et rumpitur ovis:
— Est — omnes cridant — molinarius ipse Cipadae. —
Quem piccant forchis, quem squartant, quemve tenaiant,
omnes vociferant; — Gens haec sassina Cipadae. —
Hic pueri a patribus dotantur in arte robandi,
qui vix slattati sforzant superare magistros.
Dispresiant coelum, biastemant, cuncta rapinant,
cuncta malandrinant, sassinant, semper abarrant.
Nunquam poltrones ad confessare tirantur;
imo suos pretos, ne confessentur, amazzant,
hosve super brasas mangiant de more brasolae.
Semper in obscuris stant boschibus atque cavernis,
assaltantque homines, nec sat robbare cavallos,
