nunc caput inchinat, nunc dexter, nunc ve sinister,
sive aperit gambas, seu tollit, sive traversat,
et lapides atimo tercentum scansat in uno. 320Plus tribus ille horis tanto certamine durat,
sic ut guardanti populo stupor ultimus esset.
At puer, illorum capitanus, currit avantum,
vultque corozzatus Baldum sepelire quadrellis.
— Sta retro — Baldus ait, — sta retro, si tibi frontem 325rupero, quid fiet? fuerit, te avviso, todannum. —
Ille nec ascoltat, nec brigam frasca refudat.
Tum demum impatiens Baldus non ultra monivit,
nec saium aspexit rasi brettamque veluti,
sed piat e terra, bassato corpore, marmor. 330Vibrat et in stomachum sfronzanti murmure chiappat.
Ille tramortitus cascat, cito creditur esse
mortuus, unde alii pueri calcanea monstrant.
Nec stat et ipse etiam Baldus, carneria portat,
mille per intricos, per busos mille ficatur, 335donec campagnae factus capitanus apertae
it gravis, ut tandem ponat sua castra Cipadae.
Senserat hoc murmur stropiati forte citelli
quidam vassallus, spaventans cuncta parolis.
Hunc Lanzalottum sbricchi dixere bretari, 340sed Slanzagnoccum gens rerum pratica dixit.
Huic talis persona fuit, corpusque disutil,
qualis erat quondam Mambrini Alfana gigantis.
Testa super gobbas stabat picolissima spallas,
non sua sed potius ad nolum tolta parebat; 345iste bravosazzus, cagnazzus, et omnia taians,
omnia per tressum capiens, guardansque traversum,
vult gattam, ponitque manum, sfodratque dagazzam,
peiorem sed semper habet, relevatque coellum.
Hic ergo Baldum seguitat, seguitansque rechiamat: 350 — Prendite ladrettum, ne scampet, prendite forcam,
a quo spezzata est contis modo testa Zanorsi. —
His tam fulmineis gens incontrata brauris
