Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 1, 1911 - BEIC 1819471.djvu/324

318 baldi

rugit, et hirsuto pillamine dorsa rabuffat.
Esse comenzatam cernens Pandraga bataiam,
105sdegnabunda illos postergat, et inde recedit.
     Cingar at interea Falchettum cercat, et illum
saepe vocat: cifolat, blastemat, giurat, avampat.
Baldus item, reputans quod eorum nemo retornat,
ingreditur nemus, ingenti targone copertus,
110Moschinumque iubet ladris guardare galaeam:
cum quo Giubertus remanet, buffonque Bocalus,
qui tres, a somno victi, ronfare comenzant.
Septem igitur socii, quo tempore stare dunatos
mysterum fuerat, nec ab uno abscedere groppo,
115ecce squadernantur, sic sorte menante tapinos.
Phoebus contradas sensim callabat in altras,
antipodisque suo giornum lusore ferebat.
Luna palesabat nobis ex aequore cornos,
atque impraestatos a fratre gerebat ochialos.
120Falchettus sentit vacuos in ventre budellos,
quippe ingoiaret totum cum pelle vedellum.
Se modo compagni caprina carne replerant;
non habet ipse voiam, stomacho rodente, canendi:
poenituit cantare lupus cum ventre famato.
125Ergo trahens gambas, mastini more cagnazzi,
quando caristiae castigat sferza vilanos,
aspicit a longe modicam de nocte lucernam,
huc mandat pedibus ventrem portare famatum,
qui iacom iacom faciunt, mancante fiato.
130Illius en tandem retrovatur causa lusoris,
namque casuzza fuit crudis fabricata quadrellis;
hanc sine chioccatu portae, sine dire coëllum,
intrat, et intrando spadam tenet atque rodellam.
Invenit hic hominem scherzantem circa bagassam,
135quae brutti vecchi temnit sdegnosa carezzas.
Bruttus erat vecchius, quo non manigoldior alter,
tergore delphini, facieque colore safrani.
Densque suis nullus massellibus extat apiccus,